De zomervakantie was zoals steeds veel te kort. De eerste week was door de drukkende hitte sterk beperkend qua uitstappen met de honden. Jammer genoeg kwam er uit onverwachte hoek behoorlijk ongunstig nieuws, waardoor onze gedachten heel vaak uitgingen naar de waarde van gezondheid en hoe we dierbaren soms voor vanzelfsprekend nemen, Desondanks stonden enkele leuke, zij het dan kortere uitstapjes in een aangepaste – dus schaduwrijke – omgeving op het programma.
Gedurende de tweede week waren de temperaturen gezakt en konden we de geplande uitstap naar Noord-Frankrijk maken. Het eerste strandje was jammer genoeg verboden voor hondjes tijdens het vakantieseizoen. Niets aan te doen, dan maar ietsje verder gaan wandelen.
Na deze verfrissing hebben we vol moed de beklimming van Cap Blanc Nez aangevat. Van de jongens had ik niets anders verwacht, maar we zijn apetrots op de meisjes dat die eigen-potig de top bereikt hebben.
